W Polsce lekarze planując duże odbudowy protetyczne zazwyczaj używają cyfrowych systemów do projektowania uśmiechu na komputerze, w wersji 2D. Większość lekarzy korzysta z systemu DSD, ale dostępne są również inne programy: włoski system DDS, system Smile Cloud czy Smylist, który jest używany głównie na Węgrzech i w Dubaju (ZEA). Niezależnie od systemu, którym pracujemy, problem konwersji danych jest wszędzie taki sam – oczywiście, jeśli korzystamy z polskich pracowni technicznych. W swojej pracy od 6 lat stosuję do projektowania uśmiechów system Smylist. Wcześniej pracowałem włoskim systemem DDS, a pojedyncze projekty realizowałem również w systemie DSD.

Funkcjonalne kontakty zębów górnych z dolnymi stanowią podstawę dla każdej interwencji leczniczej podejmowanej przez lekarza dentystę. Zrozumienie, jak ważne jest zapewnienie im ochrony podczas dynamicznych ruchów żuchwy w trakcie żucia, pozwala uchronić zęby pacjenta przed wystąpieniem ubytków abfrakycjnych, patologicznego starcia zębów, pęknięcia koron i korzeni, ukruszenia, pęknięć i złamań prac protetycznych, przemieszczeń zębów czy w końcu zwiększenia się ich ruchomości, a także zmian położenia po przebytym leczeniu ortodontycznym [1, 2].

Opis przypadku. Pacjentka lat 31 zgłosiła się do naszej praktyki z silnymi bólami w okolicy skroniowej oraz w okolicy lewego żwacza i potylicy. Wcześniej pacjentka była leczona za pomocą wstrzyknięć botoksu, a jeszcze wcześniej stosowano u niej szynoterapię. Botoks przyniósł ulgę na krótko, a każda następna sesja wymagała znacznego zwiększenia dawki. W ostatnim okresie pacjentka leczona farmakologicznie lekami zwiotczającymi układ mięśniowy.

Lekarze nie boją się już słowa okluzja i coraz częściej sięgają po leczenie z użyciem artykulatorów, czy deprogramatorów. Problemem pozostaje mierzenie zmian, które zachodzą podczas leczenia okluzyjnego. Sposobów tych pomiarów jest kilka. Jednym z dokładniejszych jest wykorzystanie aparatu Freecorder Blue Fox.

Aparat ten z dokładnością do 0,05 mm wykonuje repozycję głów żuchwy. Składa się z systemu kamer wysokiej rozdzielczości. Umieszczone są one w części pomiarowej, która jest stabilnie na stałe przymocowana do ściany. Dodatkowe elementy osobno współpracujące z urządzeniem to przystawka Fast Link oraz przystawka C.A.R. device.

Artykulacja oraz jej replika z wykorzystaniem artykulatora to podstawowy element, który wpływa na skuteczność leczenia. Musimy sobie zdać sprawę z ograniczeń w budowie artykulatorów. Jeśli nie zastosujemy właściwych poprawek nie będzie możliwe osiągnięcie właściwej  replikę indywidualnej sytuacji pacjenta. Pamiętajmy, że mamy dwa rodzaje okluzji – okluzja statyczna i okluzja dynamiczna.

Pacjentów trafiających do naszych praktyk z problemami dysfunkcji układu stomatognatycznego możemy podzielić na kilka grup, które mają istotne znaczenie z punktu widzenia terapii. Aby dokonać właściwego podziału potrzebujemy danych z wywiadu i analizy RTG oraz badania EMG i RM. Te informacje pozwolą nam na wstępną selekcję pacjentów z przeważającym problemem mięśniowym lub przeważającym problemem stawowym.

W dysfunkcjach bardzo rzadko mamy izolowane problemy stawowe – na ogół współistnieją z problemami mięśniowymi. Dlaczego tak często nieprawidłowości ze strony mięśni towarzyszą problemom stawowym?

Wykonanie aparatu okluzyjnego powinno być poprzedzone analizą badań napięcia mięśni żucia (EMG). Dopiero na podstawie wyników badań EMG, możemy stworzyć bardzo precyzyjny plan leczenia pacjenta z dysfunkcją. Podczas badania EMG rejestrujemy powierzchniowe potencjały elektryczne. Są one wyrażone w mikrowoltach [µV] i przedstawione w formie wykresów z naniesionymi wartościami. Podczas badania zajmujemy się następującymi grupami mięśni: włókna przednie mięśni skroniowych (RTA i LTA), mięśnie żwacze (RMM i LMM), mięśnie nadgnykowe i mięśnie czworoboczne.

Przeciążenia zwarciowe działają, pod wpływem mechanizmów kompensacyjnych organizmu, destrukcyjnie zarówno na zęby i mięśnie, jak i na struktury wewnętrzne stawów skroniowo‑żuchwowych. To z kolei prowadzi do zaburzeń zwarciowych centrycznych (zaciskanie zębów), jak i ekscentrycznych (zgrzytanie zębami).

Okluzja statyczna i dynamiczna. Jeśli zaczniemy zmieniać kąty, pod jakimi ustawione są kłykcie, zaobserwujemy wędrowanie pierwszego kontaktu na zębach trzonowych – kontakt ten nie pozwoli na zwarcie łuków i uzyskanie kontaktów na zębach przednich. W układach mechanicznych mamy zdecydowanie większą dokładność niż w układach żywych, ale za to w układach żywych ruch bywa bardziej skomplikowany i zależy od większej ilości elementów.

Publikujemy opis jednego z trudniejszych przypadków przemieszczenia krążka stawu skroniowo-żuchwowego, jakiego leczenia podjęliśmy się w naszej placówce. Przedstawię sposób diagnostyki oraz leczenia, jakie zastosowaliśmy.W 2015 roku do naszej praktyki trafiła 28-letnia pacjentka skarżąca się na ból twarzy i problemy z jedzeniem. W trakcie badania stwierdzono znaczny problem w kontaktach pomiędzy zębami żuchwy i szczęki, trwałe przemieszczenie żuchwy w lewo oraz znacznie ograniczoną szerokość rozwarcia szczęk (fot 1).

Więcej artykułów…

Spis treści - subskrypcja

loading...
2024
2023
2022
2021
2020
2019

GAZETKA

nakladki na zeby zdjecie dodatkowe 2 min

 

EWA MAZUR PAWŁOWSKA