Eugenol jest stosowany w stomatologii od ponad 100 lat. Jest to surowiec medyczny, wykorzystywany w cementach podkładowych, masach wyciskowych oraz w materiałach używanych do wypełnień kanałów. Eugenol może wydzielać się ze wszystkich tych materiałów do otaczających go tkanek, oddziaływując na nie. Zjawisko to zostało odkryte i opisane przez Wilsona i Batchelora w 1970 roku. Dewhirst i Hirafuji wykazali, że substancja ta może hamować wydzielanie prostaglandyny w wyniku spowolnienia procesu cyklooksygenezy. Badania wskazują na zmniejszenie tych wartości o około 13 % w stosunku do ilości prostaglandyny, wydzielanej w wyniku drażnienia samej miazgi na skutek urazu mechanicznego.
Materiały stomatologiczne
Gutaperka – roślinna żywica
Gutaperka to roślinna żywica pochodząca z roślin rosnących na pół- Wyspie malezyjskim. Bez niej trudno wyobrazić sobie leczenie endodontyczne. Jej zastosowanie jest bardzo szerokie. W leczeniu stomatologicznym wykorzystywane są obie formy gutaperki – alfa i beta. Dlaczego tego naturalnego środka nie da się zastąpić preparatem chemicznym? Co takiego szczególnego jest w gutaperce?
Wycisk czynnościowy
Według Swensona najlepszą retencję przyszłej protezie będzie zapewniał grzbiet wyrostka, który jest szeroki na powierzchni nośnej i praktycznie równoległy w kierunkach trójkątów zatrzonowcowych. Niestety, z taką sytuacją mamy bardzo rzadko do czynienia w protetyce stomatologicznej.
Zęby akrylowe
Zęby akrylowe. Pomimo rozwoju szeregu nowoczesnych technologii w protetyce, ponad 75 proc. prac stanowią protezy ruchome, w których wykorzystywane są zęby akrylowe. Na rynku dostępne są zęby pochodzące od wielu producentów, które różnią się nie tylko kształtem i kolorem, ale też niektórymi właściwościami fizyko-chemicznymi.
Cementy stomatologiczne
Tradycyjne cementy to materiały dwuskładnikowe, których proces wiązania polega na reakcji kwas – zasada. W zależności od rodzaju cementu zmieniają się te dwa składniki. W przypadku cementów polikarboksylowych reagują ze sobą kwas poliakrylowy i szkło. Pierwszym cementem stosowanym w stomatologii był cement fosforanowy.
Wystarczą trzy pilniki
Leczenie endodontyczne jest powszechne, wymaga jednak dużej precyzji i cierpliwości. Lekarz dentysta obawia się złamania narzędzia w kanale, perforacji kanału czy złamania wierzchołka korzenia. Coraz więcej lekarzy opracowuje kanały narzędziami maszynowymi. Skraca to czas zabiegu, co w efekcie wiąże się z mniejszą liczbą powikłań. Rynek oferuje wiele systemów pilników rotacyjnych do pracy z kątnicami endodontycznymi. Wiele z nich jest jednak bardzo rozbudowanych, ze skomplikowanym algorytmem postępowania, dlatego od razu zwrócił na siebie uwagę nowy system pilników rotacyjnych Endostar E3 Rotary System, składający się tylko z trzech narzędzi. Z zainteresowaniem poddano ten system ocenie.
Tytan – jako biomateriał
Czysty tytan jest lekki i ma wysoką wytrzymałość mechaniczną. Jedną z głównych zalet jest jego wysoka odporność na korozję, również na wodę morską i chlor. Jest szary. Z racji swoich właściwości jest coraz chętniej wykorzystywany w medycynie, a w zwłaszcza w stomatologii.
Woski w stomatologii
Woski w stomatologii używane są już od ponad 100 lat i nadal pozostają podstawowym materiałem pomocniczym w technice dentystycznej. Materiały te są łatwe do formowania w temperaturze pokojowej, zaś woski odlewnicze po umieszczeniu w piecu spalają się bezresztkowo.Woski to organiczne polimery zawierające w swoim składzie węglowodory, a także ich pochodne: estry i alkohole. Ich masa cząsteczkowa jest niższa niż polimerów akrylowych stosowanych do wyrobu protez dentystycznych i zawiera się w grupie 400-4000 pojedynczych atomów.
Fluorek cyny i jego zastosowanie w stomatologii
Skuteczność fluorku cyny (II) jest powszechnie znana. Był on jednym z pierwszych źródeł jonów fluoru stosowanym w profilaktyce próchnicy. Pierwsze badania tego związku opublikowano w USA w roku 1950. Jego zalety doceniła ADA, uznając w 1960 pastę z zawartością fluorku cyny, jako preparat zmniejszający ryzyko występowania próchnicy. Dziś dla pacjentów fluorek cyny jest dostępny w postaci płukanek, żeli oraz oczywiście past do zebów. Stosowanie tych preparatów w znacznym stopniu wpływa na zmniejszenie próchnicy, nadwrażliwości zębów, zmniejszenie osadzania się płytki nazębnej i stanów zapalnych w okolicy kieszonki dziąsłowej oraz ogólną poprawę stanu dziąseł (2). Oprócz działań klinicznych, preparaty zawierające fluorek cyny są pomocne w profilaktyce halitosis. Niektóre badania wskazują również na mniejszą erozję szkliwa w przypadku stosowania przez pacjentów past zawierających fluorek cyny.
Wady i zalety chlorheksydyny
Chlorheksydyna (CHX) jest związkiem wynalezionym w latach 50. ubiegłego wieku. Od wielu lat stosowana jest jako bezpieczny środek bakteriobójczy o szerokim spektrum działania. Liczne badania pokazują, że chlorheksydyna potrafi w znacznym stopniu zredukować ilość mikroorganizmów występujących na skórze, powierzchni zębów, w ślinie oraz płytce nazębnej. Jest również z powodzeniem wykorzystywana podczas niechirurgicznych zabiegów peridontologicznych oraz podczas leczenia endodontycznego. W niskich stężeniach odznacza się właściwościami bakteriostatycznym a w wyższych bakteriobójczymi.