Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej w stanowisku opublikowanym 25 kwietnia zwróciło uwagę, że poszerzenie kręgu osób, którym będzie przysługiwało leczenie stomatologiczne w znieczuleniu ogólnym jest propozycją bardzo dobrze przyjętą przez środowisko lekarzy dentystów i zarazem korzystną dla pacjentów, ale są obawy, czy publiczny system jest właściwie przygotowany do jej wprowadzenia, zwłaszcza w zakresie odpowiedniej liczby lekarzy specjalistów w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii.
NRL zgłasza wątpliwości
Pod koniec marca na stronie legislacyjnej rządu ukazał się projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego. W koszyku świadczeń finansowanych przez NFZ mają się znaleźć m.in. diagnostyka pantomograficzna u osób dorosłych w przypadku leczenia endodontycznego, leczenie w znieczuleniu ogólnym dla pacjentów, u których występuje alergia na środki stosowane w znieczuleniach miejscowych, profilaktyczne zabezpieczenie bruzd materiałami PRR typu 1 oraz wizyty adaptacyjne dla dzieci w wieku 3 i 4 lat.
– Brak odpowiedniego zaplecza, w tym przede wszystkim kadrowego, może spowodować wydłużenie kolejek do tego typu zabiegów, na czym mogą stracić dzieci z upośledzeniem i wielochorobowością. Należy zatem najpierw przeanalizować bazę ośrodków i zasoby personelu niezbędnego do udzielania tego rodzaju świadczeń – podkreślono w komunikacie NRL.
Kto może wykonać znieczulenie ogólne
– Korekty wymaga ponadto projektowany § 4 ust. 1b rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 6 listopada 2013 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu leczenia stomatologicznego, który stanowi, że „znieczulenie ogólne jest wykonywane przez lekarza dentystę oraz lekarza specjalistę w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii”. Powinno być wskazane, że znieczulenie ogólne wykonuje lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii z pomocą pielęgniarki anestezjologicznej, a leczenie w znieczuleniu ogólnym wykonywane jest przez lekarza dentystę – dodano.
Bardzo trudne do realizacji są przewidziane w projekcie rozporządzenia warunki kwalifikacji do znieczulenia ogólnego u niewspółpracującego dziecka do 3. roku życia.
– Polegają one bowiem na uprzednim przeprowadzeniu wizyt adaptacyjnych (w rozporządzeniu użyto liczby mnogiej) oraz zastosowaniu uspokojenia farmakologicznego, przy wymogu leczenia ośmiu ubytków próchnicowych lub leczenia czterech zębów – endodontycznie, ekstrakcji lub zabiegu chirurgicznego w zakresie jamy ustnej czy zaopatrzenia pourazowego uszkodzeń zębów. Przy tak małym pacjencie wymogi te należałoby znacznie złagodzić – podkreślono.
Nowy Gabinet Stomatologiczny: Czy wystarczy anestezjologów do leczenia stomatologicznego?
Więcej ciekawych artykułów w "Nowy Gabinet Stomatologiczny" - zamów prenumeratę lub kup prenumeratę w naszym sklepie.
