Chlorheksydyna - Periodontologia i chirurgia

Strona 2 z 4

Periodontologia i chirurgia

Stosowanie chlorheksydyny powoduje znaczną redukcję liczby mikroorganizmów w jamie ustnej, rzędu 80-90 % oraz hamuje namnażanie bakterii w płytce naddziąsłowej.

Spadek liczby drobnoustrojów w ślinie bezpośrednio wpływa na zahamowanie tworzenia się płytki nazębnej, co zapobiega rozwojowi zapalenia dziąseł.

Sama z siebie nie może zastąpić mechanicznego usuwania płytki nazębnej przez szczotkowanie, ale działa pomocniczo. Chętnie jest stosowana w trakcie zabiegów skalingu, szczególnie łatwa jest do wykorzystania, gdy gabinet dysponuje skalerem z pojemnikami na płyn. Polecana jest również po zabiegu skalingu, a także po zabiegach chirurgicznych, w tym periodontologicznych i implantologicznych. Ponadto wskazane jest stosowanie chlorheksydyny przez pacjentów zaopatrzonych w szyny chirurgiczne i wyciągi międzyszczękowe, leczonych ortodontycznie oraz przez osoby niepełnosprawne, mające kłopoty z manualnym opanowaniem techniki szczotkowania.

Najczęściej wykorzystywanymi w tym dziale stomatologii preparatami z zawartością chlorheksydyny są: płukanki, żele oraz pasty do zębów.

W płukankach najczęściej stosowana jest jako roztwór diglukuronianu chlorheksydyny w stężeniach od 0,1 do 0,2%.W badaniach najlepsze wyniki terapeutyczne uzyskano dla stężenia 0,2%, stężenia wyższe nie były dobrze tolerowane przez pacjentów. Chemicznie aktywność chlorheksydyny jest większa w roztworze alkoholowym, badania pokazują jednak, że brak jest istotnych różnic w wynikach porównujących skuteczność stosowania płukanek z chlorheksydyną zawierających alkohol i nie zawierających go. W sprzedaży dostępna jest dość szeroka gama gotowych płukanek o różnych stężeniach roztworu chlorheksydyny. Do niedawna popularną formą była zamawiana w aptekach płukanka o stężeniu 0,12%, niestety ma gorzki smak i silny potencjał przebarwiający. Obecnie mamy bardzo szeroki wybór płukanek o znacznie mniejszych skutkach ubocznych pojawiających się w formie przebarwień. Można tu wymienić takie płukanki jak: Corsodyl (0,1% lub 0,2% CHX), KIN (0,12% CHX), Eludril (0,1 % CHX przed rozcieńczeniem), Curasept(0,05%; 0,12%; 0,2% CHX). Płukankę z chlorheksydyną należy stosować maksymalnie 2 do 3 tygodni, choć protokół: full mouth desinfection pozwala na stosowanie chlorheksydyny przez 4 tygodnie. Do dłuższego stosowania polecać można jedynie płukanki o niewielkiej zawartości chlorheksydyny np. Curasept 205, która zawiera jedynie 0,05% CHX oraz fluorki.

Chlorheksydynę stosuje się także w czasie leczenia chorób przyzębia aplikując bezpośrednio do kieszonek dziąsłowych. Uzyskuje się wówczas duże stężenie tego związku w płynie kieszonki dziąsłowej, ograniczając jednocześnie działania uboczne. W tej postaci mamy lek PerioChip zawierający 2,5 mg glukuronianu chlorheksydyny w formie niewielkich listków. W ciągu 24 godz. po aplikacji uwalnia się 40% zawartej w listku chlorheksydyny. Zastosowanie tego typu leczenia zwiększa skuteczność zachowawczego leczenia przyzębia.

W zapaleniach dziąseł oraz leczeniu zapaleń przyzębia pomocne są również preparaty chlorheksydyny w formie żelu, mogą być wsmarowywane i nakładane na dziąsła lub aplikowane na nici dentystycznej czy szczoteczce międzyzębowej typu butelkowego.

Żele chlorheksysdynowe do stosowania na błonę śluzową mają różną zawartość chlorheksydyny, od najwyższej 0,5% w żelu CURASEPT ADS 330, 0,3% w preparacie Hec-gel do najbardziej popularnego stężenia 0,2% CHX w preparatach: Elugel, PerioKin, Parodium.

Bardzo skuteczne okazały się również pasty do zębów z zawartością chlorheksydyny, choć techniczne początkowo trudno było otrzymać stabilny związek w alkalicznym roztworze. Obecnie można wybrać jedną z dostępnych past w zależności pod wskazań klinicznych, np. CURASEPT ADS 705 (0,05% CHX), ADS 712 i KIN GINGIVAL (0,12% CHX) czy ELGYDIUM (zawierającą jedynie 0,004% CHX).

• Poprzedni artykuł
• Następny artykuł