Fot. 123 RF

Ministerstwo zdrowia zaproponowało nowe przepisy, prowadzące do zmiany składu skażalników alkoholu etylowego stosowanych w produkcji środków dezynfekcyjnych, a także akcyzy na nie. Zmiany te mogą prowadzić do obniżenia jakości produktów dezynfekcyjnych dostępnych na rynku polskim, zwiększenia ich kosztów, a także uprzywilejowania zagranicznych producentów.

Jakie są rodzaje maseczek ochronnych? Jaka jest ich skuteczność? Czy maski noszone w ambulatoriach powinny być inne od tych noszonych w sklepach? Wszyscy używamy maseczek, ale które rzeczywiście chronią, a które są jedynie atrapą? Jak to sprawdzić? Zebraliśmy informacje, poparte badaniami naukowymi na ten temat.

W ostatnim czasie wszyscy staliśmy się użytkownikami maseczek. W zasadzie wszyscy je nosimy. Są one różnie nazywane: maski, maseczki, półmaski czy z angielska respiratory. Różnie też są oznaczane, w zależności od regionu świata. Dlatego powinniśmy, jako lekarze mieć podstawowe informacje dotyczące rodzajów i oznaczeń masek.

Nowy wariant genetyczny SARS-CoV-2, określony mianem Omikron, po raz pierwszy został zidentyfikowany w Botswanie i RPA w listopadzie 2021 roku, rozprzestrzenił się na całym świecie w ciągu zaledwie kilku tygodni, szybciej niż jakakolwiek wcześniej znana postać koronawirusa (1).

Jakość wody używanej w unitach odgrywa ważną rolę w utrzymaniu odpowiedniej higieny i kontroli zakażeń krzyżowych. W 2012 roku powiązano śmierć pacjentki na zapalenie płuc z jej wizytą w gabinecie stomatologicznym. Jakości wody nie należy lekceważyć. Od niej może zależeć powodzenie leczenia. Dlatego na rynku pojawia się coraz więcej systemów dezynfekujących wodę w unitach.

Instalacja, przez którą przepływa woda ma małą średnicę z jednocześnie dużymi wewnętrznymi powierzchniami z tworzywa sztucznego (średnio w jednym unicie instalację wodną tworzą rurki o długości około 10 m o średnicy od 0,5 do 5,0 mm). Dodatkowo przewody doprowadzające mają mikroskopijne niedoskonałości wewnętrzne, które stanowią sprzyjające środowisko dla rozwoju mikroorganizmów. Jest to jedyna z głównych przyczyn odpowiedzialna za zanieczyszczenie wody wykorzystywanej w procedurach klinicznych. Obecność mikroorganizmów w linii wodnej unitu po raz pierwszy opisał dr GC Blake w roku 1963.

Wszyscy doskonale wiemy, że COVID-19 przenosi się drogą kropelkową. Aby ograniczyć jego transmisję w gabinecie należy zminimalizować rozprzestrzenianie się aerozoli. W przypadku gabinetu stomatologicznego jest to bardzo trudne. Wszak pracująca turbina czy kątnica „rozprasza” aerozole w obrębie nawet do 3 metrów od jamy ustnej pacjenta.

Dezynfekcja rąk. Według WHO każdego roku u milionów ludzi na całym świecie pojawiają się infekcje, które rozwijają się ponieważ nie stosowano odpowiednich procedur podczas opieki i leczenia. Aby to wyeliminować, konieczne jest zachowanie wysokich standardów higieny, między innymi przez proces mycia i dezynfekcji rąk. Szczególnie teraz, w dobie pandemii COVID-19, jest to szczególnie istotne.

Wirus SARS-CoV-2 może pozostawać zdolny do życia przez okres od ośmiu godzin (na powierzchniach wykonanych z miedzi) do kilku dni (na plastiku). Do zanieczyszczenia może dochodzić na dwa sposoby: przez osiadający, zawierający wirusy aerozol lub poprzez dotyk zanieczyszczonymi rękami. Dlatego niezbędne jest odkażanie, obejmujące: czyszczenie, dezynfekcję i bezpieczne usuwanie odpadów.

Celem tego artykułu jest przybliżenie różnych technologii, które są wykorzystywane do walki z wirusem COVID-19. Jak wiemy, wirus ten rozprzestrzenia się drogą kropelkową i zostaje naniesiony na powierzchnie, pozostając na nich przez pewien czas. Na przykład w jednym z badań stwierdzono, że wirus przeżywa w powietrzu, w postaci drobnego aerozolu, do 3 godzin, na plastiku i stali nierdzewnej do 72 godzin, na miedzi do 8 godzin, a na porowatych powierzchniach, takich jak karton, do 4 godzin.

Właściwości lecznicze ozonu znane są od lat. Dziś w dobie koronawirusa lekarze przypomnieli sobie o ozonie. Okazuje się, że z powodzeniem może on być wykorzystywany do zwalczania wirusów, sterylizowania urządzeń i pomieszczeń. Jego zastosowań jest naprawdę wiele.

Pierwsze urządzenie wykorzystujące ozon w leczeniu stomatologicznym na początku XXI wieku wyprodukowała firma Kavo. Później pojawiały się inne urządzenia różnych bardziej lub mniej znanych firm. Jednak, ozonoterapia nie była zaliczana do procedur medycznych. Dopiero na początku 2020 roku Związek Lekarzy Rzymskich „Omceo”, jako pierwszy na świecie zatwierdził ozonoterapię, jako procedurę medyczną.

Dziś już nie ma potrzeby nikogo przekonywać, że stosowanie rękawiczek diagnostycznych podczas zabiegów medycznych jest koniecznością. Jednak, jak wynika z moich obserwacji, nieustająco pojawiają się problemy z ich zakładaniem. Problemy te mogą być wywołane kilkoma czynnikami. Są to: nieprawidłowy dobór rękawic, nieprawidłowe przygotowanie rąk przed ich założeniem albo nieprawidłowa technika zakładania.