Pierwsza pomoc w warunkach gabinetu stomatologicznego, w przypadku anafilaksji na skutek użycia środka znieczulającego

Rozpowszechnienie znieczulenia miejscowego spowodowało, iż pacjenci łatwiej, częściej i szybciej decydują się na dotychczas bolesne, zabiegi dentystyczne. Postępowanie przeciwbólowe stało się już niemal standardem, stanowiącym dobrą praktykę lekarską. Leki miejscowo znieczulające to najczęściej estry kwasu para aminobenzoesowego (PABA), takie jak prokaina, chlorprokaina, tetrakaina, benzokaina, czy kokaina. Drugą, często stosowaną, grupą leków są amidy, do których należą lidokaina, mepivakaina, prilokaina, proksymetakaina, dibukaina, etidokaina, ropivakaina. Leki tego typu zazwyczaj nie stanowią poważniejszego zagrożenia, a ewentualna nadwrażliwość stanowi kilka procent wszystkich skutków niepożądanych i najczęściej nie jest wynikiem działania samego leku, lecz na przykład środka konserwującego czy innego składnika, na który pacjent jest uczulony.