Lekarz przed dokonaniem zabiegu musi udzielić wszelkich danych, tak aby pacjent znał jego wszystkie konsekwencje. To lekarz ma obowiązek udzielenia informacji o zabiegu, a pacjent musi wyrazić zgodę tzw. uświadomioną. W sytuacji sporu lekarz musi udowodnić przed sądem, że udzielił pacjentowi wszystkich informacji.
Prawo do informacji dotyczy chorych, którzy mają pełną zdolność do czynności prawnych, małoletnich (od 16 r.ż.) oraz osób ubezwłasnowolnionych. Przy prostych zabiegach osoby ubezwłasnowolnione częściowo mogą samodzielnie wyrażać zgodę i powinny być przedtem poinformowane. Informację o zabiegu powinno się przekazywać również małoletnim poniżej 16 r. ż. (informacja powinna być dostosowana do wieku pacjenta oraz w niezbędnym zakresie). Przekazanie takiej informacji dziecku, wpłynie pozytywnie na współpracę z lekarzem. Lekarz powinien udzielić informacji osobom, które będą podejmować decyzję o przeprowadzeniu zabiegu: przede wszystkim pacjentowi, przedstawicielom ustawowym, opiekunom faktycznym,osobom upoważnionym przez pacjenta. Upoważnienie powinno być pisemne, może to być na jedną lub kilka osób, nie tylko z kręgu rodzinnego - pacjent ma prawo zdecydować jakie informacje będą przekazywane poszczególnym osobom. Do grona osób uprawnionych do przekazu informacji należą od niedawna bliskie osoby dla pacjenta. Osoba bliską dla pacjenta jest małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia w linii prostej, przedstawiciel ustawowy, osoba pozostająca we wspólnym pożyciu lub osoba wskazana przez pacjenta. Osoba bliska ma prawo do informacji, gdy pacjent nie ukończył, jest nieprzytomny, jest niezdolny do zrozumienia znaczenia informacji.
Lekarz powinien informować o stanie zdrowia i rozpoznaniu, proponowanych i możliwych metodach diagnostycznych i leczniczych, następstwach zastosowania i proponowanych metod diagnostycznych i terapeutycznych (o bezpośrednich i zwykłych skutkach, wynikach leczenia i rokowaniu.
