Zazwyczaj wysokość podatku od nieruchomości ustala gmina, na terenie której znajduje się nieruchomość. Jednak w przypadku nieruchomości, w których prowadzona jest działalność związana z ochroną zdrowia, są nieco inne przepisy.
W odrębny sposób – jeśli chodzi o możliwość ustalenia stawki podatku – potraktowane zostały budynki (ich części) zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.
Stawka podatku dla takich budynków (ich części) w 2010 r. nie może przekroczyć 4,16 zł od m2 powierzchni użytkowej. Stawka ta nie dotyczy wszystkich budynków instytucji ochrony zdrowia, lecz wyłącznie tych, które są zajęte na prowadzenie działalności w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych.
W kontekście stosowania tej stawki należy zwrócić uwagę na dwie kwestie: po pierwsze rozumienie pojęcia „działalność w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych”, po drugie – ocenę, które części budynków są zajęte na potrzeby udzielania świadczeń. Gabinet stomatologiczny z pewnością jest rodzajem działalności udzielającej świadczeń zdrowotnych, należy jednak dokładnie sprecyzować, jaki metraż zajmuje. Nie można bowiem uznać za jego część prywatnych pomieszczeń mieszkalnych. Wliczyć można natomiast poczekalnię i każde miejsce, z którego w ramach pracy gabinetu korzysta pacjent.
