Jednym z ważniejszych elementów prawidłowo przeprowadzonej procedury leczenia protetycznego jest wykonanie wycisków pola zabiegowego. Kluczowe jest tu uzyskanie idealnej dokładności odwzorowania pola protetycznego. Pobieranie wycisku jest procedurą dość uciążliwą dla pacjenta, zarówno ze względu na możliwe zbyt głębokie zapływanie masy, jak również z uwagi na czas potrzebny na prawidłowe jej związanie w ustach.
N ależy zwrócić uwagę na odpowiednie dostosowanie rodzaju masy i wycisku do sytuacji klinicznej. Jeśli potrzebne jest odwzorowanie filarów pod korony lub mosty protetyczne, konieczne jest zawsze użycie pełnej łyżki wyciskowej, wykonanej ze sztywnego materiału, gdyż tylko ona zapewnia odpowiednią sztywność wycisku. W przypadku uzupełnień typu inlay lub onlay/overlay odwzorowanie w wycisku pełnego łuku zębowego nie zawsze jest konieczne.
Znaczną oszczędność czasu może przynieść wówczas wykorzystanie częściowych łyżek wyciskowych systemu 3WAY firmy Sultan Healthcare, które odwzorowują oba łuki zębowe, stanowiąc jednocześnie rejestrację zwarciową (ryc. 1). Odbudowa przy pomocy wkładów jest idealnym rozwiązaniem w przypadku zamknięcia tremy pomiędzy zębami, oraz konieczności odtworzenia punktu stycznego (ryc. 2). Preparacja w takim przypadku zawsze obejmuje istniejące już wypełnienia, w celu poprawy estetyki zębów (ryc. 3). Łyżka ma wystarczającą wysokość i szerokość, aby odwzorować preparację typu inlay lub onlay, nawet w przypadku kilku zębów. Konieczne jest użycie masy typu Regular lub Heavy aplikowanej przy pomocy pistoletu (ryc. 4). W przypadku mas Genie (Sultan Healthcare) dodatkową zaletą dla pacjenta jest przyjemny, owocowy smak masy. Przed aplikacją masy konieczne jest przymierzenie łyżki w ustach u pacjenta. Musi ona układać się w ten sposób, aby po jej włożeniu pacjent miał możliwość uzyskania zwarcia centralnego. Po przymiarce masa powinna zostać jedno-czasowo zaaplikowana na zęby, oraz na łyżkę wyciskową obustronnie (ryc. 5, ryc. 6). Półpłynna konsystencja masy nie przeszkadza w zamknięciu ust przez pacjenta razem z łyżką (ryc. 7).
Cienka siateczka pomiędzy zębami nie stanowi przeszkody w uzyskaniu przez pacjenta prawidłowego zwarcia, a pomaga w odpowiednim ustabilizowaniu masy wyciskowej (ryc. 8, ryc. 9). Ważne, aby brzegi łyżki posiadały pewną wysokość z odwzorowanymi szczelinami dla odpowiedniego utrzymania masy (ryc. 10). W ten sposób można uzyskać znaczne skrócenie czasu trwania procedury pobierania wycisku, przy jednoczesnym precyzyjnym odwzorowaniu pola protetycznego (ryc. 11, ryc. 12), nawet w przypadku miejsc trudno dostępnych przy pobieraniu klasycznego wycisku (ryc. 13).
