W większym stopniu zagrożeni rozwojem łysienia plackowatego mogą być pacjenci z zapaleniem przyzębia. Tak uważają autorzy przeprowadzonego badania z Kliniki Otorynolaryngologii i Chirurgii Głowy i Szyi Narodowego Uniwersytetu Medycznego Jeonbuk w Korei Południowej.
Badacze są przekonani, że choć proces, w którym choroba dziąseł działa jako czynnik ryzyka łysienia nie został dokładnie zidentyfikowany, może być to spowodowane wspólną autoimmunologiczno-zapalną naturą obu schorzeń.
Łysienie plackowate u pacjentów z zapaleniem przyzębia
– To pierwsze ogólnokrajowe badanie kohortowe wykazało znacząco wyższe ryzyko łysienia plackowatego u pacjentów z zapaleniem przyzębia – napisali autorzy pracy z zespołu pod kierownictwem dr. Jonga-Seunga Kima z Jeonbuk National University Medical School w Korei Południowej. Koreańscy naukowcy w celu przeprowadzenia badania posłużyli się danymi z Narodowego Serwisu Ubezpieczeń Zdrowotnych. Z badania wykluczono osoby powyżej 60. roku życia oraz te, u których łysienie zdiagnozowano jeszcze przed rozpoznaniem choroby dziąseł. W obu grupach była identyczna liczba uczestników – 68 703 osób. częstość występowania łysienia plackowatego w grupie pacjentów z zapaleniem przyzębia wynosiła 24,19 i była znacznie wyższa niż w grupie kontrolnej – 17,64.
Podatność genetyczna jest wspólna dla periodontitis oraz łysienia plackowatego
Badacze wyciągnęli wnioski, z których wynika że istotną rolę w relacji obu schorzeń może odgrywać odporność. Loci podatności genetycznej związane z autoimmunologią, w tym antygen DRB1 i interleukina-1, są wspólne dla periodontitis oraz łysienia plackowatego. Uważa się również, że brak utrzymania szlaku sygnałowego kinaz janusowych (JAK), który jest zaangażowany m.in. w procesy odpornościowe, jest istotnym czynnikiem rozwoju obu chorób.
Dlatego, jak napisali autorzy badania, dysbioza jamy ustnej może stanowić immunologiczny czynnik wzmacniający, który inicjuje napędzany przez komórki T proces autoimmunologiczny łysienia plackowatego u osób podatnych na tę chorobę.
– Uzyskane wyniki wskazują na możliwy związek pomiędzy dwoma stanami immunologiczno-zapalnymi odległych miejsc narządowych (oś jama ustna–pęcherzyki włosowe), co może prowadzić do poszukiwania nowych metod leczenia łysienia plackowatego – napisali autorzy.
Łysienie plackowate to przewlekła autoimmunologiczna choroba zapalna objawiająca się utratą włosów pod wpływem komórek T. Schorzenie dotyka 1 na 500–1000 osób. Jest to druga najczęstsza forma łysienia po łysieniu typu męskiego i żeńskiego.
Dowiedz się więcej - Łysienie a zapalenie przyzębia - Nowy Gabinet Stomatologiczny.
Więcej ciekawych artykułów w "Nowy Gabinet Stomatologiczny" - zamów prenumeratę lub kup prenumeratę w naszym sklepie.
